கனவு

எல்லோருக்கும் ஒரு நிறைவேறாத கனவு, ஆசை இருக்கும். எப்படியாவது அதை நிறைவேற்றிக் கொள்ள வேண்டும் என்ற துடிப்பு இருக்கும். சில சாத்தியமான கனவாகவும், சில சாத்தியமற்றுமிருக்கும். என் கனவு சாத்தியமானது. ஆனால் நிறைவேறுமா என்ற குழப்பம் இப்போதெல்லாம் அடிக்கடி வரத் தொடங்கிவிட்டது. என் கனவு கன்யாகுமாரியிலிருந்து இமையம் வரை பயணம் செய்ய வேண்டும். ஆடம்பரமான பயணமாக இல்லாமல் மடங்களில் சாப்பிட்டுப் படுத்து வெறுமனே ஒரு பாண்ட் ரீசேட்டுடன் முடிந்தவரை நடையாக ஒரு பயணத்தை மேற்கொள்ள வேண்டும் கால அளவு பற்றிய கவலை எனக்கில்லை. பயணத்தின் வழியில் உயிர் போயினும் அக்கறையில்லை. பயணம் மேற்கொண்ட திருப்பதி இருந்தால் போதும் என்ற கனவு தற்போதெல்லாம் ஒரு உந்துதாலக என்னை அலைக்கழிக்கின்றது. இது சாத்தியமா? என்று அடிக்கடி மனம் உழலத்தொடங்குகின்றது. குடும்பம், குழந்தைகள் என்று கட்டுப்பட்ட பின்பு இப்படியான வினோத ஆசை வரக்கூடாதோ? ஆனால் வந்து விட்டது. குழந்தைகள் வளர்ந்த பின்பு என்று தள்ளிப் போட்டால்?
என் கனவுக்குள் தான் இல்லாததால் என் கணவருக்கு என்மேல் கோபம். தனியாக இந்தியாவில் பயணம் செய்வது சாத்தியமில்லை என்பது என் நண்பர்களின் வாதம். எந்த ஒரு உறவும் இல்லாமல் புதிய இடம், புதிய மனிதர்கள் இதில் கிடைக்கும் திருப்திதான் எனக்கு வேண்டும். எது எப்படியிருப்பினும் என் கனவு இதுவாக இருக்கும் பட்சத்தில் அதை எப்படியாவது சாத்தியப்படுத்த முயல வேண்டும். முடியுமா? வெறும் கனவுதானா?

எவ்வளவுதான் சாப்பாட்டைக் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்தாலும் (நினைக்கின்றேன்) உடல்பருக்கின்றது. எவ்வளவுதான் உடற்பயிற்சி செய்தாலும் (இதுவும் நினைப்புத்தான்) சுறுசுறுப்பு இழந்து களைக்கின்றது. I am not getting any younger.. (So Sad)